Stokrotka

Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj,

Stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj.

Stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj, zielony gaj.

W tym gaju tak ponuro, że aż przeraża mnie.

Ptaszęta za wysoko, a mnie samotnej źle.

Ptaszęta za wysoko, a mnie samotnej źle, samotnej źle.

Wtem harcerz idzie drogą - Stokrotko, witam cię!

Twój urok mnie zachwyca, czy chcesz być mą, czy nie?

Twój urok mnie zachwyca, czy chcesz być mą, czy nie, czy nie, czy nie?

Stokrotka się zgodziła i poszli w ciemny las,

A harcerz taki gapa, że aż w pokrzywy wlazł.

A harcerz taki gapa, że aż w pokrzywy wlazł po pas, po pas.

A ona, ona, ona, cóż biedna robić ma?

Nad gapą pochylona i śmieje się - ha, ha!

Nad gapą pochylona i śmieje się - ha, ha!