Gdy się łączą ręce dwie

Gdy się łączą ręce dwie w imię Boże,

Przed ołtarzem, w uroczystym blasku świec,

Wtedy zwykła, ludzka miłość jest potęgą

Bo z miłością Jego wieczną splata się.

Kiedy łączysz serca dwa w imię Swoje

I związuje między nimi Boską nić.

Błogosławisz swoim dzieciom na wędrówkę,

Pokazujesz, co to znaczy umieć żyć.

Pójdą odtąd na radości i na smutki,

Zawsze razem, przy nim ona, przy niej on.

Twoja łaska będzie szlak im wyznaczała

I ochroni od drapieżnych świata szpon.

Teraz idźcie uśmiechnięci w imię Boże,

Pamiętajcie dzień dzisiejszy, bo od dziś

Wasze ręce będzie trzymał sam Bóg Ojciec.

Jego słowo, Jego prawda, Jego myśl.