Skrzypeczki

Gdym się na świat narodziła

Matuś moja rzekła mi:

"Córuś moja, córuś miła,

Te skrzypeczki daję ci.

"Córuś moja, córuś miła,

Te skrzypeczki daję ci.

Te skrzypeczki - rzecz nabyta,

Byle komu nie daj grać,

Do szesnastu latek życia

Nie pokazuj ich na świat."

Do szesnastu latek życia

Nie pokazuj ich na świat."

Gdym szesnaście latek miała

To nieszczęście stało się:

Ja skrzypeczki swe wyjęłam,

By na świat pokazać je.

Ja skrzypeczki swe wyjęłam,

By na świat pokazać je.

Smyczek cienki miał, niedługi

I pociągał raz po raz.

Struna pękła - ja zemdlałam,

Bo to było pierwszy raz.

Struna pękła - ja zemdlałam,

Bo to było pierwszy raz.

Gdy dwadzieścia latek miałam,

to dawałam raz po raz,

juz tak wtedy nie bolało,

jak bolalo pierwszy raz.

juz tak wtedy nie bolało,

jak bolalo pierwszy raz.

Gdy czterdzieści latek miałam,

mąż mój starym bykiem był,

ja mu skrzypki rozkładałam

a on do nich nie miał sił.

ja mu skrzypki rozkładałam

a on do nich nie miał sił.

A kolega mego męża

dobry talent w sobie miał,

gdy nie było w domu męża

to on na nich pięknie grał.

gdy nie było w domu męża

to on na nich pięknie grał.

Gdy sześćdziesiąt latek miałam,

Nikt na skrzypcach nie chciał grać.

Struny były poszarpane

I nie chciały głosu dać.

Struny były poszarpane

I nie chciały głosu dać.